యుద్ధవర్షం

ఒక అసంకల్పిత యుద్ధానికి వారసుడ్నయ్యాను

యుద్ధం మొదలవ్వడం కంటే ముందే

ఆయుధ వలయంలో చిక్కుకున్నాను

రగులుతున్న ప్రతీకారేచ్చలో తగలబడుతూనే

ఓ కొత్త సూర్యోదయాన్నికలగంటున్నాను

అనాహ్వానిత నిర్బంధపుటంచులకు వేలాడుతూ

శిశిరోదయాల్ని ధ్వంసం చేస్తున్నాను

వాడు ఆయుధాల రంగులు మార్చినప్పుడల్లా

నా పక్కటెముకల్లోంచి కొత్త ఆయుధాల్ని సృష్టిస్తున్నాను

జీవితాన్ని రణరంగం గా మార్చి

నిరంతరం యుద్ధవర్షాన్ని కురిపిస్తున్నాడు

వాడి జండా ఎజెండా ఎప్పుడూ ఒక్క వర్ణమే

నా ముందు మాత్రం సప్తవర్ణ సమ్మిశ్రిత మాటల్ని పరుస్తుంటాడు

సందర్భం ఏదైనా కావచ్చు

ఎక్కడో ఒకచోట, తుపాకీ పేలిన శబ్దం

నన్ను నిర్వీర్యుడ్ని చేస్తుంది

యుద్ధం కాంక్ష అయిన చోట

నాలుగురోడ్ల కూడలిలో నిలబడిఉన్నాను

నిత్య యుద్ధ వాతావరణంలో

ఆకలి వాడికి కేక వాడికి ఓ వికృతక్రీడ

తాత్కాలిక ఓటమిని ఎదుర్కొంటున్న నాకు

గెలుపు శిఖరాలనుండి

జారిపోతున్న వాడి ముఖం

స్పష్టంగా కనిపిస్తూనే ఉంది  

పతనపు రహదారుల్లో ఎగురుతున్నవాడు

నేలను తాకినప్పుడే నన్నూ తాకగలడు

వాడిని గాల్లోనే అంతం చెయ్యడమే

ఎదురుగా నిలిచిన లక్ష్యం

***   ***   ***