Wednesday, August 10, 2011

'మో' కి

అట్లా అని
బాధ లేకుండా ఎలా ఉంటుంది
ఆదివారం సాయంత్రమేగా
విశ్వేశ్వరరావు@60 సందర్భంలో కలిసాం
తాజా తాజాగా
రవీంద్రభారతి పరిమళాల్ని
పునరాస్వాదించాం
ఇటీవలే చదివిన
గ్రీకువో లాటిన్ వో
నాలుగు కవితల్లోని వాక్యాల్ని
మాముందు కుమ్మరించి
మా దేహతీరాల్లో
మా దేహ తీరాల్లో
వాటి సుగంధాలను నాటావు
అట్లా అని
బాధ లేకుండా ఎలా ఉంటుంది
అప్పుడేమో
నువ్వు బతికిన క్షణాల్లో
సాంధ్యభాషను లిఖిస్తూ
వెన్నెల నీడల్ని మాముందు పరిచావు
ఇప్పుడేమో
రహస్తంత్రి ని మీటుకుంటూ
నీడలూ జాడలూ వెతుక్కుంటు వెళ్లిపోయావు
మృత్యువంటే
పక్కకు వత్తిగిల్లడమేనని
ఎప్పుడో అన్నావే
జీవితపు కొన్ని అంకాల్ని మాకే అంకితమిచ్చి
కొన్ని స్పష్టాస్పష్ట సందర్భాల మధ్య
విశ్రాంతిగా నడుం వాల్చావు గదా
మమ్మల్ని జీవనభ్రాంతి లో ఉంచి
అలా ఎలా వెళ్లావు
అంతేలే
ఎవరికెంత దిగులుగా ఉన్నా
నువ్వు వెళ్లిపోయిన తరువాత
ఈ దునియా మునిగిపోలేదులే
కాకుంటే
నిన్ను వెంటాడుతున్న కొన్ని కళ్లు
జోగుతూనో
మత్తుగానో
గమ్మత్తుగానో
నీ అక్షరాల చివరల్ని పట్టుకొని ఊగుతున్నాయి
మరికొన్ని జీవితాలు
నీ దేహశకలాల్ని పట్టుకొని ఊగుతున్నాయి

No comments:

Post a Comment