రేపటిలోకి

వాడు
లేలేతగా
భయం భయంగా
బిత్తర చూపులతో
వద్దికగా
నేను చల్లే విత్తనాల్ని ఏరుకొనేవాడు
ఒక్కోసారిపనికిరాని పోసుకోలు గింజల్ని చల్లినా
ముక్కుతో పొడిచి పొడిచిగట్టి గింజల్నే రొల్లుకొనేవాడు
ఇప్పుడు
వాడు
జేబులో గుప్పెడు విత్తనాల్ని
పోసుకొని లోకం మీదకు బయలుదేరాడు
చీకట్లనే చిమ్ముతాడో
వెలుగు రేఖల్నే పంచుతాడో కాని
ఇప్పుడు మాత్రం
మూర్తీభవించిన విశ్వాసమై నడిచివెళ్లాడు
రేపటిలోకి వాడలా నడిచి వెళ్లడాన్ని చూస్తే
ముచ్చటేస్తుంది
వాడ్ని మొదటి సారి చూసినప్పుడు
రహదారుల్లోని ఎదుర్రాళ్లను తట్టుకొని
ఎలా నడవగలడా అని శంకించాను
కాని వాడునాలోంచి
పుస్తకాల్లోంచినడచి
నడచి రాటుదేలాడు
నాకు తెలుసు
వాడు ఏదో ఒక రోజు
భూమి ఏదీ ఒక మూల నుండి
నాతో మాట్లాడతాడు
నాకు తెలుసువాడు
ఎప్పటికైనామహావృక్షమై తిరిగి వస్తాడు... ... ... ...