దిగులు వర్షం

కూర్చున్న వాడ్ని కూర్చున్నట్లే వుంటాను
దేహం రంగు వెలుస్తూ వుంటుంది
చుట్టూ పరకాయించి చూస్తాను
కొండలూ మట్టీ నీరూ
సమస్తమూ రంగు కోల్పోతూ ఉంటాయి
నా లోలోపల కురుస్తున్న
దిగులు వర్షాన్ని దారి మళ్ళించి
నా ఆప్త మిత్రుడికి ఈమెయిల్ చేస్తాను
కూర్చున్న వాడ్ని కూర్చున్న చోటే వుంటాను
రహదారుల్లోని రాత్రుల్లోకి
చీకటిని ఆహ్వానించి
చెట్ల నీడల్లోన్చి జారిపో తుంటాను
మిత్రుడెవరో ఫోన్ చేసి
ఊరి బయట ఊడల మర్రి కింద
రాత్రిని సిప్ చేస్తూ
చీకటిని నంజు కొంటున్నాను - రమ్మంటాడు
నేను మాత్రం
కూర్చున్న వాడ్ని కూర్చున్న చోటే వుంటాను
అతడు
నా కళ్ళ ముందే
అలా నడిచెళ్లి
ఏదో
కొండ శిఖరం మీద నిలబడి
విజయ గర్వంతో ఊగి పోతుంటాడు
నేను
కాలం వేళ్ళ సందు ల్లోంచి జారి పోతుంటాను
నెల జారిన నేతిని
ఎత్తలేనట్లే
నాలోంచి జారి పోయిన నన్ను
తిరిగి పోగు చెయ్యలేను
నేను మాత్రం
కూర్చున్న వాడ్ని కూర్చున్న చోటే వుంటాను
*** *** *** ***